We leven nu eenmaal na van Gogh. De titel “het gele huis” heeft dus een lading. Vincent heeft in het gele huis gewoond te Arles in een dramatische tijd. Hij raakte in de war en moest dit huis verlaten omdat de buurt hem niet meer accepteerde.
Wat fijn dat Engelsen het woord “rare” zo mooi duiden. Zij beschouwen het als “bijzonder” Want vinden we iemand niet te snel raar ? We hebben dan geen oog meer voor het bijzondere karakter van de ander.
In Campomoro ( zuidwest Corsica) ben ik in 2016 met een reeks gele huizen begonnen. Er stond zo’n huis aan de baai waar van alles en nog wat gebeurde. Ik moest er wat mee. Ik schilder de huizen apart, net buiten de samenleving. Een plek om tot rust te komen. Huizen met “het gewicht van een buitenstaander”
Het lijken alle twee wat uitgewoonde panden, maar vergis je niet. In sommige huizen met een vervallen buitenkant, kunnen prachtige mensen wonen. We kunnen ons door een mooie buitenkant laten bedriegen.
Wellicht wordt je in dit huis hartelijk welkom geheten en blijkt het een herberg te zijn voor ontheemde mensen. Je wandelt elke dag naar buiten en de bergtoppen zijn beschermende reuzen.
